Obserwujemy trend likwidacji kolejnych wielkich pieców w Europie. To zjawisko jest związane z transformacją branży stalowej i przechodzeniem na bardziej ekologiczne metody produkcji. Likwidacja tych pieców ma na celu redukcję emisji dwutlenku węgla oraz dostosowanie się do wymogów dotyczących ochrony środowiska. Decyzje o zamknięciu wielkich pieców stanowią wyzwanie dla lokalnych społeczności i zatrudnienia, jednak równocześnie są ważnym krokiem w kierunku zrównoważonej produkcji stali.

Realizacja przedsięwzięcia pozwoli na podniesienie jakości produktów, ale równie ważny jest aspekt środowiskowy tej inwestycji. W procesie wyżarzania blach nie będzie już stosowany amoniak; firma znacząco ograniczy też zużycie mediów.

Niepodważalny jest fakt, że nasz współczesny świat opiera się na stali, niestety jej produkcja jest również głównym źródłem emisji CO2 - ustępując jedynie energetyce. Aby osiągnąć zakładane cele emisyjne, przemysł stalowy będzie musiał być neutralny dla klimatu do końca 2050 r. i zredukować emisje o około 30% już do 2030 r., aby osiągnąć cele przejściowe wymagane przez UE. Osiągnięcie tych celów będzie wymagało czegoś więcej niż tylko wydajności materiału lub procesu. W obecnej sytuacji producenci stali mają trzy możliwości: nic nie robić, inwestować w rozwiązania do wychwytywania i przechowywania dwutlenku węgla lub przejść na czystsze procesy produkcyjne.